Niektórych historii nie można
opowiedzieć za pomocą słów. Gdybyśmy spróbowali to zrobić
nasza opowieść byłaby ociężała od ich nadmiaru. Pompowałaby
się jak balon wypełniony wodą, aby zaraz potem rozbryznąć się
strumieniem liter. Niektóre historie wymagają ciszy aby zostały
opowiedziane. Jedną z nich jest powieść graficzna Cinema
Panopticum autorstwa Thomasa
Otta.
 |
| (źródło: własne) |
Historia
opowiedziana jest w formie powieści szkatułkowej, na którą składa
się pięć rozdziałów. W pierwszym z nich, mała dziewczynka
odwiedza tytułowe Cinema Panopticum
i wrzucając monety do kolejnych automatów poznaje niezwykłe
historie bywalców wesołego miasteczka. Na koniec wrzuca monetę do
automatu z napisem The Girl i wybiega z krzykiem z namiotu. Jak każda
dobra opowieść niesamowita powieść ta pozostawia nas z większą
ilością pytań niż odpowiedzi, co sprawia, że tak wysoce cenię
twórczość Thomasa Otta.
Ten wszechstronnie
uzdolniony, szwajcarski twórca (ilustrator, muzyk, twórca komiksów
i animacji) wydrapuje swoje historie na deskach pokrytych czarną
farbą. Każda z nich jest jak ściana z której trzeba zedrzeć
farbę, aby poznać jej pierwotny kolor. Jak kartka zapisana
przypadkowymi słowami, oczekująca na kogoś, kto ułoży z nich
opowieść. Ott mierzy się z odwróconym procesem twórczym, on
wydobywa z każdej z desek historię już opowiedzianą.
 |
| (źródło: własne) |
W
Cinema Panopticum
słowa są użyte tylko po to abyśmy wiedzieli, że rozpoczyna się
kolejny rozdział. Prawie na każdej z plansz widzimy trzy lub cztery
kadry, których czarno- biała kolorystyka i nerwowe jakby w
pośpiechu skreślone linie, od pierwszych stron pozwalają nam
obcować z niesamowitością.
Do tej
pory w Polsce wydano następujące powieści graficzne Thomasa Otta:
Exit (2006 r.), Cinema
Panopticum (2006 r.), Numer
73304-23-4153-6-96-8 (2008 r.)
oraz Nowożeńcy (2013
r.). Każda z nich ukazała się nakładem wydawnictwa Kultura
Gniewu. Biogram artysty można przeczytać na ich oficjalnej stronie, do której link znajduje się poniżej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz